- umorusany
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldeumorusany"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}umorusany{{/stl_39}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_41}} dziecko, twarz{{/stl_41}}{{stl_7}} schmutzig, beschmiert{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
umorusany
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
morus — I m IV, DB. a, Ms. morussie; lm M. y, DB. ów rub. «człowiek sympatyczny, porządny, morowy» II m IV, DB. a, Ms. morussie; lm M. y, DB. ów pot. «ktoś umorusany, zabrudzony; smoluch, brudas» … Słownik języka polskiego
święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… … Słownik języka polskiego
brudny [czarny] jak święta ziemia — {{/stl 13}}{{stl 7}} bardzo brudny, umorusany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrócił z piwnicy brudny jak święta ziemia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morus — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. morussie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku, na którym można polegać, dzielnym, sympatycznym, morowym; swój człowiek, równy facet {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}morus II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
